De scholen in Ghana hebben vakantie en begin mei gaan ze weer naar school. De school in mijn dorp heeft voor elke vakantie een meeting met de ouders, zodat de leerkrachten kunnen vertellen wat ze gedaan hebben afgelopen periode en misschien moeten er nog dingen besloten worden. Afgelopen woensdag was er weer zo'n meeting en het is echt onvoorstelbaar, maar iedereen was er echt op tijd en zat buiten op het schoolplein al klaar. De leerkrachten hebben wat verteld, enkele ouders hadden nog wat en ik heb ook nog wat verteld wat ik afgelopen jaar heb gedaan en hoe gaan we het probleem oplossen dat er te veel kinderen naar school gaan, wat natuurlijk super is, maar daardoor zijn er te weinig bankjes...Ik heb net zolang gewacht totdat de ouders met een voorstel kwamen en...nu gaan we met zijn allen nieuwe bankjes kopen!
Daarna ben ik nog met een paar leerkrachten een cola gaan drinken, echt gezellig en ook hier hebben ze ze...de onderwijsgrappen, dat sommige mensen echt denken, hoe moet je hier om lachen...
Aangezien alles in het Engels moest, heb ik mijn verhaaltje toch maar ff voorbereid en je mag het ook ff lezen. Oja Rahman en Hawa kwamen ook nog langs.

“People where also bringing babies to Jesus to have Him touch them. When the disciples saw this, they rebuked them. But Jesus called the children to Him and said: “Let the little children come to me and do not hinder them, for the kingdom of God belongs to such as these. I tell you the truth anyone who will not receive the kingdom of God like a little child will never enter it.”
Luke 18: 15 – 17

Here I am: from Holland to Ghana and it’s almost finished!
I came September 2007 and I’ll leave in May 2008.
In Holland I’m working as a teacher, I like working with children, reading books and sports.
One day the grandmother of Hawa and Salma asked me do you want to go to Ghana to teach…
I started thinking about it and was praying for it. Then I feel that God said to me: “Go to Ghana!”
What am I doing in Ghana?
In the morning I teach Hawa, the daughter of pastor Rahman and madam Nelleke.
On Saturday morning I come together with Tunteeya to the village for a children club. We play together, we sing songs, we read a story from the bible, we pray and we’ve a lot of fun!
In Gushegu I’m helping with a Sunday school in the different churches.
And on Wednesday morning I visit this school.
What have I learned in Ghana?
Take time, a relaxed atmosphere, don’t hurry in life!
The people greet each other and make time for a conversation.
I made new friends.
I tried the Ghanaian food.
I saw a lot of differences between your school and my school in Holland.
Why is education so important?
The children are the future, they’re the new Black Stars!
You learn reading and writing.
You learn thinking about many things.
Your world become bigger!
What did I do in this school?
I observed the teachers, how do they teach?
I talked with the teachers about their lessons, I gave them advice and I listened to them.
I was teaching the kindergarten and I liked it very much!
With some friends I organised a sport day for the school, gave a lesson about health and a clean surrounding, a drama with the moral that everybody is important; it doesn’t matter who you are and a music lesson!
What can the teachers improve?
The teacher should go every day to their class and work with the time table.
Use the books you have for the children in your cupboard, so that they also can read. Make them curious for information and books!
Hang posters on the wall with information about health or a map of Ghana or the world.
Sing songs together, also in primary 4, 5 and 6!
I think it’s a good idea to talk once a month about the children in your class and the things in the school, so that your can work together as a team!
What can the parents improve?
It’s important to give the children breakfast before they go to school.
Some days you can bring your child to the school and look around, is the teacher in the school and is the school surrounding safe and clean?
You can talk with the teacher about your child.
You can also talk with your child about the class, about friends, about the teacher, about the school day. Is the child feeling safe in the school?
Dare to learn from your child!
What’s important for a village?
People who want to live in the village, a chief, houses, farmers, all kind of other jobs and a school.
So be proud of your school, take care of the school! So that’s the reason that we’re together solving the problem of the benches! Thank you for your hospitality and friendship, Chantiwuni.

En deze week heb ik met Hawa gewerkt over kastelen, want ze was een echte prinses en mijn timmerman heeft een echt kasteel voor de prinses gemaakt, echt geweldig!

En vandaag hebben we het liedjes gezongen van de banaan uit Afrika...dat kent vast iedereen wel. Mieke, k weet nog dat we dat ergens in groep 6 ofzo gingen zingen, we zullen weer hebben zitten lachen of waren we bezig een of ander plan in elkaar aan het fantaseren...

En dan opeens gaat de tijd snel...hieperdepiep het is weer weekend en iedereen is even blij, hieperdepiep en alle kinderen zijn blij, dat heb ik vanmiddag gezongen met Hawa en dit weekend komt ze bij ons logeren, we gaan er een echt pyjama feest van maken zonder een bakje chips! In het weekend kinderclub en in 2 kerken is al kindernevendienst, t is genieten.

Genieten jullie ook lekker van de zon en van t weekend en tot de volgende keer,

een kus van de aap en een zweetkus van joef.

De gasfles is leeg, net tijdens het bakken van een bananencake, maar halfgebakken smaakt ie ook super hoor! Dat is echt gek, dat je gewoon rekening moet houden dat de gasfles op kan zijn en Siebrand is vandaag naar Tamale gegaan om computers te kopen en laat de fles vullen.

Succes met alles!

De tamtam ging natuurlijk snel te ronde dat de wittuh een aapje hebben! Het is echt heel lief om te zien hoe de kinderen uit de buurt met Bokito omgaan, soms nemen ze zelfs een stukje brood voor hem mee.
De kinderen voetballen hier eigenlijk elke dag en veel ander speelgoed hebben ze niet en nu moeten ze opeens lief zijn voor een beestje.

Dus elke dag mogen ze even de aap komen groeten en met hem spelen. Ik weet zeker dat Bokito geniet! We ontbijten sinds deze week ook in de tuin...Oja als we weg gaan gaat ie naar Siebrand en Linet en we hebben hem trouwens voor 4 Euro gekocht, dat is toch geen geld!

Even voorstellen aan onze aap...
Hij zit vast aan een touw dat rond zijn middel zit en vanuit mijn bed kan ik hem zo zien. De eerste 2 dagen zat ie heel de tijd in de boom, maar nu komt ie gewoon op je af. Ik dacht dat ik meer held zou zijn, maar ik durf hem wel eten te geven, maar ik durf hem nog niet vast te pakken.
Hebben wij weer een aap die liever mango eet dan bananen! Oja hij eet ook pinda's en als je die dan geeft in zijn handje, gaat hij ze pellen en hij drinkt water.

De boeren hier vinden de apen maar niets, want ze ruineren heel hun farm en maken ze dus ook het liefst meteen dood. Ze worden niet opgegeten, de Ashanti's, meer in het zuiden, eten wel broodje aap! De aap komt hier ook heel gauw uit de mouw, aangezien iedereen hier een t-shirt met korte mouwen aan heeft! Het begint ook een beetje een luie aap te worden, want hij wacht net zolang tot dat je zijn eten komt brengen!

Zo hebben we dus nu niet alleen 's nachts een watchman bij ons huis, maar ook overdag!

De week van Bokito en nog veel meer avonturen!

Op maandag ben ik met Anneloes gaan zingen op mijn school in het dorp. We hebben in elke klas een aantal liedjes gezongen en we eindigden met een lied waarbij de kinderen in lange optocht over het schoolplein mochten marcheren! We hadden een lol, ja ik denk dat wij en de leerkrachten nog wel meer moesten lachen dan de kinderen.

Daarna ging ik nog even een aantal mensen groeten in het dorp en afgelopen zaterdag waren we er ook al geweest voor de kinderclub en toen vroeg iemand of we een aap wilde kopen, ja een echte, ik zei meteen ja, maar dat was niet zo handig, want ik woon niet alleen in een huis, dus eerst even overleggen en...het is ja geworden! Dus na het groeten gingen we de aap ophalen en helaas heb ik geen fietsmand meer voorop mijn fiets, die is er namelijk afgesprongen, omdat ik te hard ging, dus kon Anneloes mooi voor aap fietsen! We noemen hem...Bokito, dat kwam zomaar in ons op...

Altijd fijn als je een massage krijgt na een dagje hard werken op je land!Oja, je zou bijna denken dat Arma zelf de oefeningen voor heeft gedaan op de gravelgrond of zijn dat schutkleuren op je broek...
Dit was zo mooi, deze man liep niet echt lekker en Arma ging hem het gewoon leren. HIj was de eerste patient en er zat niemand in de wachtkamer, dus Arma nam echt de tijd voor hem. Echt zo gaaf om haar hier aan t werk te zien en te ontdekken hoe bijzonder je lichaam wel niet is en hoe al die spieren en botten helpen bij je bewegingen. Zo die mensen hier zijn echt lenig, ze kunnen gewoon met gestrekte benen de grond aan raken en ook heel ver naar achteren buigen!
Dit was echt een geweldige praktijk, vooral voor mensen met rugpijn! Wij moesten eerst ook ff ontdekken hoe we door het gat moesten. Onze praktijk lag een beetje afgelegen in een aparte compound.
Het was bijzonder hoe we de mensen konden helpen en dat ze ff aandacht kregen door gewoon naar ze te luisteren of met ze te praten of samen bidden.
De maand maart is omgevlogen!
Arma, super bedankt
...dat ik je assistente mocht zijn,
...voor de super maaltijden en snacks die we hebben gebakken,
...voor het kletsen en de gezelligheid,
...dat je zomaar naar hier kwam,
...voor het stranden in Accra
...voor het rennen en de fijne buikspieroefeningen na afloop
en nu weer veel plezier en succes in Nederland en denk maar lekker vaak terug aan dit mooie avontuur en houd een beetje vast aan de rust van Ghana!

En toen was het april...
natuurlijk op 1 april nog een grapje uitgehaald met Siebrand, hij is bezig met het opzetten van een computercentrum en de elektriciteit is bijna aangelegd. Ik had gesmst, dat ik morgen met mijn school (300 kinderen) langs kwam om hun hand te laten kopieren voor hun ID Card... Hij trapte erin en zei dat de elektriciteit nog niet goed was en dat we dat misschien ff moeten voorbereiden...

En vandaag ben ik met 2 leerkrachten naar de timmerman geweest die gaat bankjes timmeren voor de school en nog naar een andere timmerman die gaat nog kasten maken voor de school.

Deze maand wil ik nog een beetje verder gaan met het opzetten van de kindernevendienst en aan het eind van de maand wil ik nog een training geven aan mensen uit verschillende dorpen die interesse hebben voor jeugdwerk. Ik wil met ze praten over het belang van jeugdwerk en ze ideeen en tips geven. Ook krijgen ze een kist met een informatieboekje, een kinderbijbel en nog wat spelletjes. En Rob, Robin, Anja en Jurriaan komen aan het eind van de maand en die gaan helpen bij het uitvoeren van een clubmiddag.

En natuurlijk nog lekker Hawa lesgeven! Deze week hebben we gewerkt over het strand en we hebben fotolijstjes gemaakt en versierd met schelpen. Ik ben ook een beetje begonnen met lezen, dat gaat echt goed en zo mooi om dat proces te volgen. Volgende week wordt het prinses Hawa en gaan we over een kasteel werken. De timmerman is nu bezig met het maken van een kasteel, ik ben benieuwd! Oja tijdens de medical outreach hebben we natuurlijk gewerkt over pleisters en medische hulp en hebben we een dokterskoffertje gemaakt! Het knutselen vind ik echt super gaaf, maar ook het werken met letters en woordjes leren lezen is echt een uitdaging. En vaak voordat ik ga slapen zing ik nog ff een liedje, omdat die kleuterliedjes zo fijn in je hoofd blijven zitten!

Tja...je komt hier met ideeen, je gaat eerst eens rondkijken, inburgeren, een cultuur ontdekken en dan opeens ben je met je allerlei plannen bezig en dan komt het afronden en dan kom ik weer lekker terug naar t Zeeuwse, ik kijk er echt enorm naar uit!

Je kunt wel ontdekken waar het sponsorgeld naar toe is gegaan en nog gaat. De dingen die ik opnoem, ook van andere projecten van ons team worden gesponsord. Mama heeft mijn geld voor de laatste keer naar hier overgemaakt en het gaat helemaal goed komen, dus super bedankt voor al het geld, maar ook nog steeds voor de super lieve smsen, geweldige op de hoogte houdende mailtjes, volgeschreven brieven en kwebbelende telefoongesprekken! Misschien handig om te weten, stuur maar niets meer op, want ik weet niet of het nog aankomt, want voordat ik naar huis ga, ga ik nog ff met Rachel van Ghana genieten!

Geniet van t weekend en succes met alles,
liefs joef.

Het is nog steeds super warm, het is wel fijn dat het 's nachts een beetje waait, dat is echt lekker koel. De mensen wachten op het regenseizoen, dat ergens in mei gaat beginnen.

En soms ging de school gewoon door tijdens de medical outreach!
De mensen moesten in een soort wachtkamer gaan zitten en dan werden ze 1 voor 1 bij de registratie gehaald en dan mochten ze kun klachten vertellen, dan werden ze doorverwezen naar een arts, een verpleegkundige of een fysiotherapeute. Hier werd de wachtkamer verplaats...en wie als eerste zit...is als eerste aan de beurt!

Dit is de wachtkamer van de fysiotherapeute of de backpaindoctor!

En in maart kwam Arma! Zo we hadden echt veel bij te kletsen, het was helemaal geweldig! Ze kwam ff naar mij kijk en helpen met het medisch team. Aan het einde van haar vakantie, zijn we samen naar Accra gevlogen en zijn daar 2 dagen geweest. Een ochtend kinderbijbels gezocht, In Tamale heb je er ook, maar daar was ik niet zo tevreden over en 's middags gestrand en de volgende ochtend een postkantoor gezocht en 's middags weer stranden. Dat is fijn dat strand en dan vooral de zee! Een beetje jammer dat de hele Accra zon al van mijn hele lichaam verveld is! Echt gek deze maanden verbrand je echt sneller, dan in het regenseizoen, maar ook in het begin van het droge seizoen!

De medical outreach heeft als doel medische hulp verlenen in afgelegen dorpen aan armere mensen en een stukje evangelisatie.

Ik heb samen met Arma een stukje voor de Bode geschreven over de medical outreach...

Stoomcursus hoofd, schouders, knie en teen!

Vandaag gaan we op stap met het mobiele medische team.
Je hebt een rood bestelbusje daarin stop je een paar artsen, 4 verpleegsters, een voedingsadviseur, een apotheekster met in de kofferruimte haar apotheek, een bodyguard, een bananencakeserveerster, een chauffeur en wij als fysiotherapeut en een oefendeskundige. Naast juf ben ik namelijk gisteravond binnen een uur klaargestoomd voor deze functie.

Na een uur hobbelen over een gravelweg komen we aan in een dorpje, waar we de arme mensen medische hulp verlenen.
Eenmaal geparkeerd onder de boom, komt eerst een ritueel van groeten daarna wordt het gezondheidscentrum opgezet. Ook wij krijgen onze eigen praktijk. Vandaag is deze gesitueerd in een ronde hut met rieten dak, de kachel op 40 graden Celsius, geen ramen voor eventuele inkijk en mocht je last van je rug hebben, dan kom je niet eens door het ronde deurgat. Laat de eerste patiënt maar komen, wij en onze vertaler zijn er klaar voor.

Vandaag zien we patiënten met: backpain, knieklachten, een kind met een spitsvoetje en zenuwuitval. Na de anamnese komt de behandeling, die voornamelijk bestaan uit oefeningen. Ons motto is dan ook: ‘The excercises are the medicines.’ Na de eerste instructies worden de oefeningen in de openluchtpraktijk van juf voortgezet. Met een stralende glimlach verlaten ze de praktijk.
Naast de medische hulp is geweldig om deze mensen te ontmoeten, naar ze te luisteren en te ontdekken hoe hun manier van leven en bewegen is.
Oja, ondanks een beetje rugpijn zal het land gewoon bewerkt moeten worden en zal toch die 20 liter water op je hoofd vervoerd moeten worden.
Morgen het volgende dorp... zo zijn we 7 dorpen afgegaan.

Ik ben niet altijd meegeweest, want Hawa school ging gewoon door! Oja we zijn begonnen in Gushegu en toen hebben Hawa en ik bewegingen met de mensen gedaan in de wachtkamer! Na een outreach aten we altijd samen, echt gezellig en als afsluiting was er weer een bbq!

Hier weer een berichtje van joef!

En ik ga jullie ff voorstellen aan onze klusjesman: Kammendo! Je kunt hem overal voor inschakelen voor het brengen van je fiets met lekke band naar de fietsenmaker, voor het aanvegen van de bladeren in je tuin, voor het verbranden van de vuilnis in de voortuin en morgen gaat ie mee naar ons dorp omdat Rachel en ik kinderclub hebben en hij gaat vertalen en vanmiddag heb ik ff met thee hem gedronken! Nou volgens mij heeft hij meer de thee gegeten, er ging namelijk zoveel suiker in dat de theelepel bijna rechtop bleef staan! We hebben een wit t-shirt van Lous voor hem beschilderd, zodat iedereen in Gushegu van zijn helpende hand op de hoogte is, echt iemand die altijd voor je klaar staat en waar je super mee kunt lachen! Oja, Arma, die zonnebril is echt een topper! Weet je wat ik ook zo lief vind, hij vraagt altijd: "How's your mam en your brother en your friend is in Holland (en elke keer zeg ik weer braaf dat hij veilig thuisgekomen is) en your stranger, how's it? Met stranger wordt Arma bedoeld....