En ze zijn er...de schoolbankjes! Het ging bijna mis, want ik dacht er 70 gemaakt waren, maar het waren er maar 60, maar gelukkig kwamen we er op tijd achter en toen heeft de timmerman er 's nachts nog 10 gemaakt, zodat ze de volgende dag met de vrachtwagen vervoerd konden worden naar het dorp van mijn school! het hele dorp liep uit om te komen helpen.
Ik denk dat deze leerkracht zo moe was van t uitpakken, dat ie gelijk ff een bankje ging uitproberen of is dit gewoon de nieuwe manier van lesgeven of gaan de kinderen op deze manier zitten...

Zo als het er maar in past... Dit is echt een megaboom, die staat ook in het dorp! Hoe dik denk je dat ie is...

Dit was zo'n mooie bijeenkomst! K had gevraagd aan de nieuwe jeugdleiders of ze nog 1 keer langs wilde komen om te evalueren hoe is t hadden gevonden het bezoek van de Zeeuwen in hun dorp en hoe gaan ze nu verder, nu Chantiwuni bijna naar huis gaat...

Ze waren zo enthousiast, het was voor hun heel bijzonder geweest dat er zoveel witte mensen in hun dorp jeugdwerk kwamen promoten en ze gaan een club starten in hun dorp! Eentje was er zelfs al begonnen, echt helemaal geweldig, hij ging gelijk een bijbelverhaal uitspelen met de kinderen! Ik had verteld dat het een manier was een bijbelverhaal te vertellen aan de kinderen.

Ze hebben wel gebraagd of aan hen willen blijven denken!

Bedankt voor de wereldbollen, Jorine en Carline, helemaal top!

En vandaag was ook een super dag, want de school had een voetbalwedstrijd georganiseerd,want ze wisten niet hoe ze me moesten bedanken voor de bankjes! Het ene team heette madame Chantiwuni (dat ben ik dus) ging spelen tegen het team van Pastor Rahman en...mijn team heeft gewonnen! Eerst speelde mijn team net als de leerkrachten in het begin, gewoon ieder voor zich, maar je moet als een team spelen en daar gingen ze!

Oja k mocht aan t begin van de wedstrijd iedereen een handje schudden en de aftrap verrichten, echt stoer! Het was genieten met de kinderen en de leerkrachten!

En na afloop natuurlijk nog ff de chief gegroet!

Oja Manuelle en Mirthe, je kunt wel raden welke shirtjes ze aan hadden...bedankt Erik Sport en weetje wat ook heel grappig is...heel Gushegu kleurt oranje door jullie tasjes! Misschien een idee om hier een winkel te openen!

En morgen gaat joef...vakantie vieren op weg naar t zuiden!

En dan tot heel gauw!

Bedank voor alles!

K ben wel benieuwd hoe k weer bij jullie ga inburgeren, na zo;n lange tijd in een compleet andere cultuur geleefd te hebben, maar vol vertrouwen kom ik terug!

liefs Nicole.

Het was echt super gezellig om zo aan vrienden te laten zien wat joef doet in Ghana en ook dat jullie niet zomaar vakantie kwamen vieren, maar gewoon wilden mee helpen, echt super! Jullie zijn zo van de ene cultuur in de andere cultuur gedoken, k hoop dat jullie de mooie dingen van Ghana mee naar huis nemen om thuis uit te proberen en vergeet als belangrijkste niet het komt altijd goed! We hebben in Mole zoveel gelachen, goeie gesprekken gevoerd, de natuur bewonderd en veel spelletjes gespeeld. Deze foto geeft echt een lachmoment aan, die ene leerkracht had alleen zijn slippers mee en moest dus laarzen huren, maar die waren te klein, dus je snapt wel dat die na 2 uur wandelen niet zo gemakkelijk meer uit gingen!

´s Middags ben ik nog naar Larabanga geweest, daar staat de oudste moskee van Ghana, ik vond hem heel mooi.

En nu ben ik weer terug in Gushegu om hier dingen af te ronden, nog ff school met Hawa, nog een evaluatie met de zondagschoolleiders en een evalauatie met de leiders van de dorpjes die we hebben bezocht en afscheid nemen van dit bijzondere jaar!

Volgende week ga ik nog met Rachel een beetje vakantie vieren in Ghana, we willen naar de oostkust, met mama en Paul ben ik naar de westkust geweest nu de andere kant. Marleen en Anneloes gaan ook binnenkort naar Nederland terug en daarom spreken we nog ff af in Accra om langs een voetmassage eelterafhaalmevrouwtje te gaan, samen te eten en heerlijk in de zee zwemmen en alleen maar kletsen over onze mooie avonturen in Ghana en dan vlieg ik eind mee terug naar t Zeeuwse, k ben benieuwd...Weetje ik verlang niet echt naar mijn huisje en mijn spullen, maar gewoon lekker bij Lous zijn, wandelen met Noah en mama, bij oma eten en met mijn broers hardlopen of ff bijpraten en lekker kletsen met de meiden met een Sevthee erbij!

Dus Carline, k ben nog niet aan t rondreizen...
Dus tot heel gauw, lieve allemaal en nog een keertje bedankt voor al jullie bemoedigingen!

Not fame, wealth, power and other
worldly ambitious
not cleverness or great ability,
but purity of heart
clearness of vision
and singleness of purpose
are the essentials.

Trust in God from the bottom of your heart
don’t try to figure out everything on your own.
Trust God for where your life is going
God is in control.

Commit to the Lord, whatever you do
and your plans will succeed
pray “Lord I’m available to you
Here I am, Lord, use me.”

God is in control
Trust God.

liefs joef Chantiwuni!

Echt geweldig met zijn allen met de bus naar Mole, een nationaal park in de buurt van Tamale. Nou ja in de buurt, dat vind ik dan, het is maar 4 uur met de bus, de tieners hadden een ander idee over dichtbij en begonnen dan ook lekker enthousiast te zingen toen we er eindelijk waren, iets in de trand van ole, ole, ole alleen dan met een M ervoor!
De volgende ochtend gingen we al vroeg op safari met een gids. Toen we naar het startpunt liepen, konden we de vallei verzien, wat is het hier schitterend en je zag de olifanten al, ze waren zich aan t wassen! Kom op daar gaan we dan! Er waren ook nog 2 leerkrachten mee en dat was wel een hele ervaring: voor het eerst in een motel, een restaurant en met blanken op stap!

We hebben olifanten gezien, maar ook deze aap met zijn babietje, echt lief en zo dichtbij!
Natuurlijk ook ff de olifantenpoep bekijken...
En toen zei de gids: "Oh, niet te dicht bij komen, want die olifanten zijn sneller dan jij!" Ik dacht dat valt wel mee en deze keer was ik eens niet zo bang, maar deze leerkracht had het er niet zo op om nog langer voor de foto te posseren!

Na de safari hebben we met zijn allen gegeten en toen gingen we een middagdutje doen, ja ook in Mole en ik sliep met Mirthe op een kamer, gaat ze naar buiten, vergeet ze de deur dicht te doen en ik droom mooi verder, word ik opeens wakker, zie ik...een aap op me af komen! Een echte, dus, zo´n grote! Ik gillen, die aap draait zich rustig om, loopt langs onze prullenbak, opent die en haalt er een appelklokhuis uit, begint er aan te eten en wandelt rustig door de deur naar buiten..

Tja...

Dit was zo'n super dorp, wat wil je ook met zo'n super enthousiaste stralende leider!

Met een mooie herinnering om nooit meer te vergeten, gingen we met zijn allen op weg om nog ff met zijn allen vakantie te vieren in National Park Mole!

En toen kwamen er opeens 6 Zeeuwen aan in Gushegu! Rob en Robin, Anja en Jurriaan, Manuelle en Mirthe! Wat een belevenis! De mensen hier keken hun ogen uit en de kinderen wisten niet hoe vaak ze moesten schreeuwen: "He Siliminga, how are you?"
En tjonge wat was er veel extra bagage meegenomen van sponsors, echt super bedankt!Voetbalhandschoenen, een voetbal, shirtjes, autootjes, kinderkleding en heel veel spelletjes om de kisten te vullen! Ik weet niet zo goed hoe ik iedereen moet bedanken, maar als ik vertel over de stralende gezichten van de kinderen en de leiders die zo bemoedigd werden door ons omdat wij als een enthousiast team even wat extra licht in de dorpen kwamen brengen, misschien zegt dat genoeg.

We begonnen met het inoefenen van een toneelstuk over het bijbelverhaal van Noach. De toekomstige jeugdleiders in de dorpen mocht ons vertellen hoe hij dit zou doen met de kinderen. Daarna gingen we het voor de kinderen uit spelen en daarna werden de kinderen in groepen ingedeeld elk met zo'n witte leider en vaak nog een vertaler.
Er was een groep die ging slagballen, een andere groep tennissen (Ja, Robin, ging dus op zoek naar de Ghanese Nadal!), een groep kringspelletjes doen en een andere groep dook in de kist met spelletjes. En Mirthe had gewoon foto's meegenomen van haar Zeeuwse leventje!
Op een dag deden we 2 dorpjes en gelukkig konden we bij het 2 dorpje eerst even rusten...
Echt een super avontuur om zo met het rode project Share busje op stap te gaan. We hebben in totaal 4 dorpjes bezocht.

Vanmiddag belde Tia, dat is de nieuwe groepsleider in een dorpje en hij vertelde dat hij zo enthousiast was geworden door ons, dat hij vanmiddag is gestart met een kinderclub, dat is toch geweldig! Dat wilde ik nog ff zeggen!

En dan is het computercentrum nu officieel geopend in Gushegu!

Er worden lessen gegeven en je kunt er kopieren, printen en lamineren en gewoon lekker achter de computer typen! En ook hier geldt: jong geleerd is oud gedaan...

Elke zaterdag ga ik met Rachel naar ons dorp toe om met een groep kinderen te spelen, een verhaal uit de bijbel te vertellen en te zingen en te bidden. Elke keer als we geweest zijn, maken we een verslagje, zo hebben we een heel programma geschreven. Ik had bedacht om het boekje weg te geven aan verschillende dorpjes in de omgeving met een kist met spelletjes en een kinderbijbel. Voordat we de kisten naar de dorpjes gingen brengen, heb ik een meeting gehouden met verschillende mensen uit verschillende dorpjes die geinteresseerd zijn in jeugdwerk. Ik heb verteld hoe mooi kinderen zijn, waarom jeugdwerk zo belangrijk is en hoe de kerk de jeugd erbij kan betrekken.
De meeting zou om 9 uur beginnen, maar je komt natuurlijk niet op tijd, maar weet je het gaf helemaal niet, het gaf mij de gelegenheid om met de toekomstige jeugdleiders te praten en ze konden alvast de spelletjes uit proberen. Vier op een rij en mikado zijn echt de toppers en ze zijn goed!
na de lunch zijn we verder gegaan en op het laatst heb ik nog wat praktische tips gegeven waar je op moet letten als je een leider bent en hoe zet je een club op en we hebben gekeken naar verschillende soorten spelletjes. En afsluiting een estafette waarbij als je de bal doorgaf moest zeggen: "You're beauftiful!" en nog dit doorgeefspel, waar je de bal hoog en laag moet doorgeven, want soms voel je je super en soms ben je down, maar je kunt altijd bij God terecht!

Het is hier natuurlijk elke dag lente, kuikentjes worden niet alleen in de lente geboren!
Het heeft al een paar keer geregend, maar het echte regenseizoen laat nog op zich wachten. De mensen kijken er wel naar uit, het land wordt omgeploegd en de boeren willen aan de slag.


Rahman en Siebrand waren in een dorp voor een meeting en dus waren we met alleen maar meiden...dan organiseer je een meidenavond met lekkere hapjes als avondeten, verschillende maskers voor een droge huid natuurlijk een meidenfilm! Mijn chocomasker heeft er wel voor gezorgd dat ik de volgende dag niet echt zin had in een chocoladecake...