vrijdag 28 september 2007

1 maand weg..

Een sportief avontuur op een vroege zaterdagmorgen…

“Young lady, here we are, the runners, you know, come on, let’s go!”
Ik verstop mijn hoofd nog iets dieper onder mijn kussen en maak mezelf klein in mijn bed met muggennet, want ik mag toch hopen dat ik droom, maar als ik stiekem door mijn raampje gluur, komt de waarheid op me af, het is 6.11 uur in de morgen en er staan 12 mannen en 2 kinderen met trommels en fluitjes in onze met graffel bezaaide voortuin enorm veel herrie te maken en ze verwachten van mij dat ik al springend met ze mee spring, omdat ze gehoord hadden dat ik ook zo graag ren…Ik leg uit dat ik onmogelijk in mijn hempje nu met ze mee kan gaan, maar…goed ik kom er zo aan, je hoort wel waar we zijn! Hoofd onder de kraan, een vitaminepil naar binnen, aankleden en daar ren ik dan. Ik kom nog iemand tegen, die ook een beetje te laat is, we zien de groep een heuvel oplopen en dan zet die man het toch op een lopen, dat ik me afvraag of ik voor de 100 m sprint aan het trainen ben en in dit tempo bereiken we na 10 minuten de groep, die net met een volgend liedje van Bob Marley begint en nu komen ook de armen erbij! Als vrouw moet je toch meerdere dingen tegelijk kunnen, maar voor vandaag houd ik het maar bij één ding: bij de groep blijven. Het is ook grappig om te zien op welke schoenen er wordt gerend, dan denk ik dat Koole Sport hier nog wel een winkel kan openen!
Als afsluiting doen we nog een rondje door het dorp en iedereen wordt weer thuis gebracht! Aangezien ik als laatste erbij kwam, wordt ik als laatste….en om 7.45 uur besluit ik om nog maar even verder te dromen van een mooi avontuur met de plaatselijke atletiekvereniging!
Daarna heb ik brood gebakken. Ze verkopen hier alleen wit brood en dat is echt ongelooflijk zoet en Nelleke heeft een recept voor bruin brood met havermout, dus dat is vast veel gezonder…mmm tis heerlijk!
’s Avonds de Davinci Code gekeken op de dvdspeler, alleen in zwarwit, omdat er stekkertje kapot was, maar dat gaf niets en ik kon heel de tijd blijven kijken zonder er heel de tijd door heen te kletsen of nog eens een rondje in het huis te gaan rennen, ja ik ervaar hier wel een heleboel rust, wel enorm laat naar bed…22.05 uur! Voor Ghanese begrippen is dat niet echt vroeg.
Oja ja Hagar, vandaag had ik onze sensationwhite broek aan, maar ik denk dat we hem nu beter kunnen gebruiken voor het EK voetbal komende zomer….er reed een bus nog al hard over de graffel weg langs me heen!
’s Ochtends naar de kerk gefietst, maar we konden de kerk niet meer vinden, maar gelukkig hoorden we de mensen al zingen en klappen, dus we zijn op het geluid afgegaan, ja ik weet het…we waren weer niet op tijd, maar de mensen straalden ons welkom toe!

En nu is er alweer een week lesgeven voorbij! Ik heb zelfs dagritmekaartjes gemaakt, ja ik sta wel een beetje versteld van mijn eigen creativiteit en fantasie en dat ik toch nog wel dingen heb opgepikt uit super saaie notulen van de onderbouw, sorry juffen, maar als ik terug ben, zal ik ze braaf lezen! En we hebben ook gestempeld met een ballon, dat is echt geweldig. Hawa mocht 3 kleuren verf kiezen en daar moet je dan met je ballon (niet te groot opblazen) in en stempelen (niet gaan wrijven, dan gaat het effect er vandoor) op je papier, echt een super leuk effect, weer eens wat anders dan met een kwast of een spons verven! Annemarie,van Anja hoor ik dat je het super doet, geniet ervan en natuurlijk heel knap van je, uit welk boek ben je aan t voorlezen?
Oja juf Ruth en Yvonne, bedankt voor al jullie super tips zo zie je maar ook op afstand kunnen we elkaar lekker helpen!
Voor schooltijd ga ik nog steeds ff rennen, dat is echt heerlijk, onderweg kom ik dan kinderen tegen die me aanmoedigen of nog steeds aan mijn huis willen zitten omdat ze denken dat ze mijn huid eraf kunnen wrijven!
Deze week ook weer een nieuw gerecht gegeten: maispap met een saus, echt heerlijk! Anja, het was zelfs nog lekkerder dan bij jou en vandaag rijst gegeten met pindasaus, dat blijft echt lekker.

Als ik ga rennen ’s ochtends is het heerlijk, dan wordt het steeds warmer en daarom is het ook goed om ’s middags even te rusten! In de regenperiode zijn er ’s nachts echt harde regenbuien en storm, maar hier geen overstromingen, in het noorden is het inderdaad echt erg!

Natuurlijk mis ik mama, Lous, mijn broers, oma en Noah heel erg, maar ik heb het van binnen een plaats gegeven en ’s avonds in mijn bed denk ik dan ff aan iedereen! Op mijn versierde slaapkamer met kleren die overal liggen, vind ik de stilte of tijdens het fietsen. Ook denk ik aan jullie hoor meiden, dan verheug ik me alweer op een bbq die pas na 1,5 uur warm is of koekjes bakken of gewoon gezellig kletsen!
Maar het is zo mooi om hier het leven te ervaren, de rust te voelen en helemaal geen stress van deadlines of in een file op de snelweg te staan, maar heel dicht bij de kern van het leven te mogen zijn! Het is hier een wereld van verschil!
Het lesgeven in de ochtenden is genieten. Nelleke en Rahman kunnen zo ook hun eigen dingen doen.
Het project bestaat dus uit 3 pijlers: onderwijs, landbouw en een medische kant. Voor het onderwijs ben ik er en Rachel uit Engeland. Landbouw zijn mensen van hier en Rahman en Nelleke moedigen mensen aan om zelf de grond te gaan bewerken en dan komen er binnenkort nog 2 verpleegsters en een mondhygiëniste uit Nederland voor de medische kant.
Voor de middagen gaat het ook goed komen, maar niet op mijn tijd, maar op Gods tijd en misschien lijkt die tijd wel op een Ghanese tijd, gewoon in de stilte en de rust komt het goed! Dan geniet ik nu nog van mijn middagslaapjes, het fietsen en het lezen! We leven in vertrouwen op God, wat komen gaat is nog niet zichtbaar, 2Kor 5:7
En ik ben ten slotte ook nog maar 1 maandje weg!
Een gezellig weekend en Lous, Rob (ok je weet het het niet te snel beginnen!), Lia, Wim, Gerben (ik ben benieuwd wie er volgend jaar sneller is, jij of ik?)Floris Jan, Miquel, Niels en alle andere kustmarathonrenners en wandelaars, een rustig weekje, succes met de laatste voorbereidingen en heel veel succes! Ik denk aan jullie!
Tot gauw,
Liefs juf.

Oja Nick, Mees en Kevin, k heb een jongetje in een heel oud Ajaxshirt gezien, dat deed me goed!

De foto's van afgelopen week komen nog...