Met een haan in de vooruit en veel te veel mensen in een bus zijn we afgelopen dinsdag naar Tamale gegaan, ja dat klopt weer 4 uur zitten en vooral nog steeds bekeken worden! We hadden ook de gasfles mee, want die was leeg en moest gevuld worden, want anders kan er niet gekookt en gebakken worden (afgelopen weekend hadden we cakejes gemaakt met jam, mmm!), komen we aan, komt er een taxidriver naar ons toe, dus wij vertellen dat we naar het gas station willen, rijdt hij naar het guest house, hij dacht dat we zeiden gueststation, omgekeerd en je gelooft het niet, maar reed hij via een andere weg weer naar het guestshouse, dus drie vrouwen (Linet, Rachel en ik) schreeuwen vanaf de achterbank: "Zonder thee!" en toen kwamen we eindelijk aan bij het gasstation!

In Tamele hebben Rachel en ik wat organisaties bezocht, die zich bezig houden met analfabetisme en het aanbieden van cursussen voor ouders en kinderen. Echt interessant om te luisteren hoe ze zich hier echt inzetten om meer mensen te leren lezen en schrijven! Als je binnen komt bij zo'n organisatie, maken ze echt meteen tijd voor je, dat is zo gaaf, bij ons zou je toch ten eerste ff een afspraak moeten maken!

We hebben nu tips gekregen voor het opzetten van een cursus en wat we tegen de mensen in het dorp kunnen zeggen om ze te motiveren om te leren lezen en schrijven, in het dorp waar Rachel en ik hebben overnacht. We hebben ook nog een aantal posters gekocht voor de school om op te hangen en we zijn nog in een winkel geweest waar je allemaal schoolspullen kan kopen, zo daar ga ik nog een keer naar terug als ik weet wat ik ga kopen om de school te helpen, ik heb er zin in. Ik ga eerst maar eens naar de leerkrachten luisteren en dan kan ik misschien wat tips geven, wat een uitdaging! Hier ga ik dus sponsorgeld voor gebruiken!