vrijdag 4 april 2008

En soms ging de school gewoon door tijdens de medical outreach!
De mensen moesten in een soort wachtkamer gaan zitten en dan werden ze 1 voor 1 bij de registratie gehaald en dan mochten ze kun klachten vertellen, dan werden ze doorverwezen naar een arts, een verpleegkundige of een fysiotherapeute. Hier werd de wachtkamer verplaats...en wie als eerste zit...is als eerste aan de beurt!

Dit is de wachtkamer van de fysiotherapeute of de backpaindoctor!

En in maart kwam Arma! Zo we hadden echt veel bij te kletsen, het was helemaal geweldig! Ze kwam ff naar mij kijk en helpen met het medisch team. Aan het einde van haar vakantie, zijn we samen naar Accra gevlogen en zijn daar 2 dagen geweest. Een ochtend kinderbijbels gezocht, In Tamale heb je er ook, maar daar was ik niet zo tevreden over en 's middags gestrand en de volgende ochtend een postkantoor gezocht en 's middags weer stranden. Dat is fijn dat strand en dan vooral de zee! Een beetje jammer dat de hele Accra zon al van mijn hele lichaam verveld is! Echt gek deze maanden verbrand je echt sneller, dan in het regenseizoen, maar ook in het begin van het droge seizoen!


De medical outreach heeft als doel medische hulp verlenen in afgelegen dorpen aan armere mensen en een stukje evangelisatie.

Ik heb samen met Arma een stukje voor de Bode geschreven over de medical outreach...

Stoomcursus hoofd, schouders, knie en teen!

Vandaag gaan we op stap met het mobiele medische team.
Je hebt een rood bestelbusje daarin stop je een paar artsen, 4 verpleegsters, een voedingsadviseur, een apotheekster met in de kofferruimte haar apotheek, een bodyguard, een bananencakeserveerster, een chauffeur en wij als fysiotherapeut en een oefendeskundige. Naast juf ben ik namelijk gisteravond binnen een uur klaargestoomd voor deze functie.

Na een uur hobbelen over een gravelweg komen we aan in een dorpje, waar we de arme mensen medische hulp verlenen.
Eenmaal geparkeerd onder de boom, komt eerst een ritueel van groeten daarna wordt het gezondheidscentrum opgezet. Ook wij krijgen onze eigen praktijk. Vandaag is deze gesitueerd in een ronde hut met rieten dak, de kachel op 40 graden Celsius, geen ramen voor eventuele inkijk en mocht je last van je rug hebben, dan kom je niet eens door het ronde deurgat. Laat de eerste patiƫnt maar komen, wij en onze vertaler zijn er klaar voor.

Vandaag zien we patiĆ«nten met: backpain, knieklachten, een kind met een spitsvoetje en zenuwuitval. Na de anamnese komt de behandeling, die voornamelijk bestaan uit oefeningen. Ons motto is dan ook: ‘The excercises are the medicines.’ Na de eerste instructies worden de oefeningen in de openluchtpraktijk van juf voortgezet. Met een stralende glimlach verlaten ze de praktijk.
Naast de medische hulp is geweldig om deze mensen te ontmoeten, naar ze te luisteren en te ontdekken hoe hun manier van leven en bewegen is.
Oja, ondanks een beetje rugpijn zal het land gewoon bewerkt moeten worden en zal toch die 20 liter water op je hoofd vervoerd moeten worden.
Morgen het volgende dorp... zo zijn we 7 dorpen afgegaan.

Ik ben niet altijd meegeweest, want Hawa school ging gewoon door! Oja we zijn begonnen in Gushegu en toen hebben Hawa en ik bewegingen met de mensen gedaan in de wachtkamer! Na een outreach aten we altijd samen, echt gezellig en als afsluiting was er weer een bbq!